Mijn laatste dag in Phnom Penh, de hoofdstad van Cambodja, is aangebroken. Phnom Penh is een enorm hectische stad. Het verkeer is een chaos maar daar heb ik jullie al iets over verteld er is veel
armoede er zijn veel straatkinderen die bedelen en de straten zijn erg vuil (behalve de straat van het koninklijk palijs). Iedereen laat zijn vuil en rotzooi op straat liggen en ik heb niet het idee
dat de roteb hier met enige regelmaat door de straten rijdt. Maandag ben ik naar de Killing Fields geweest en naar het genocide museum (tijdens de Rode Kmer tijd was dit een gevangenis waar dmv
martelingen bekentenissen werden ontlokt). De meest gruwelijke martelwerktuigen werden hier voor gebruikt. Vanuit deze gevangenis zijn uiteindelijk 20.000 gevangen naar de killing fields gebracht en
werden daar ook op een gruwelijke manier om het leven gebracht (om kogels te sparen). Dit was overigens niet het enige killing field in Cambodja, er zijn uiteindelijk geloof ik op 16o verschillende
plaatsen massagraven gevonden. Ongeloofelijk hoe er in 4 jaar tijd zoveel mensen omgebracht zijn. De angst regeerde toen, zelf binnen een gezin kon je niemand vertrouwen. Cambodja ondervindt hier nu
nog steeds veel schade van. Er zijn een aantal generaties opgegroeid zonder educatie (niet via school maar ook niet via oudere familie). Veel kinderen zijn opgegroeid met getraumatiseerde ouders en
grootouders (degene die het overleeft hebben) waarin huiselijk gewend een hele grote rol speelt. cambodja is eigenlijk een derde wereldland. Heel veel kinderen bedelen op straat. Door geld te geven
aan deze kinderen Blijven ze bedelen. Dus doe ik het op een andere manier. Ik eet! Er zijn een aantal restaurants die straatkinderen een kans bieden op een toekomstige baan in de horeca. Ze worden
daar opgeleid tot kok of als ober. Je kan daar lunchen of 's avonds eten en de opbrengst gaat volledig naar de kinderen. Morgen vertrek ik uit phnom penh richting Siem Reap, hemelsbreed is het niet
ver, maar ik reken wederom op een busreis van 6 uur.
Na een hele lange reis van 14 uur ben ik zondag avond laat gearriveerd in sihanoukville in Cambodja. Wat een reis! Ik zal denk ik in mijn hele leven op 1 dag nooit meer zo veel voertuigen gebruiken.
Ik ben namelijk zondag om half negen vetrokken per taxi ( dit is niet een taxi zoals jullie ze kennen het is namelijk een verbouwde pickup truck waar aan de buitenkant een paar bakkenist geplaatst
zijn) naar de de boot. Die bracht me naar het vaste land van Thailand. Vanuit daar ben ik weer naar het busstation gebracht met een pickup truck. Vanaf het busstion werd ik in een minibus vervoerd
naar de grens. Het verlaten van Thailand ging allemaal erg netjes en vlot. Ik was al gewaarschuwd dat het er in Cambodja allemaal wat minder net aan toe gaat. Ik moest eerst medisch gekeurd worden...
Dit hielt in dat ze een termometer in de lucht hielden gericht op mijn hoofd en ze mijn temperatuur meten. Deze meter was zo ver van mijn Hooft dat ze uiteindelijk de luchttemperatuur meten die was
op dat moment 35graden. Nadat ik voor deze uitgebreide medisch keuring betaald had moch ik door. Wat een criminelen! Toen nog een visum regelen. En op de een of andere manier waren de prijzen op eens
25% gestegen! Weer extra betalen, wat een boeven. Goed k kon mijn reis vervolgen. En wel per motorbike. De moterbike taxi bracht me 10 km verder naar het busstation. nou ja bus station meer dan zand
en de paar kooktentjes was het niet. Uiteraard was er een behulpzame bus agent die me voor 15 dollar graag een bus kaartje verkocht. Normaal kost een kaartje 7 dollar maar goed hij vertelde me me een
straks gezicht dat het 'avond duurder is. Omdat de bussen dan minder vol zitten. Wederom geen keus. Dit was de laatste bus anders had ik daar in de middel of nowhere moeten overnachten. We zijn om 16
uur vetrokken en ik kwam uiteindelijk om 22.30 aan in sinahoekvile, slechts 230 km van de grens.. Hè reizen gaat hier allemaal iets langzamer. Met name omdat de wegen slecht zijn en er vaak gestopt
wordt. Sihanoukville was niet helemaal mijn stad. Het is een uitgestrekte stad me veel strand. Gedurende de nacht schijnt het gevaarlijk te zijn.gelkkig niets van gemerkt. Verder is er weinig geen
musea geen tempels. Dus ik ben naar 1 dag en 2 nachten weer vertrokken naar kampot. Dit was wederom weer een bijzondere rit. Jullie zullen het niet geloven maar ik zat met in het totaal zes mensen in
een gewone auto. 3 mensen op de achterbank (niets bijzonders dus) ik op de bijrijders stoel en de chauffeur samen met iemand anders op de rijdersstoe. Opvroeg me de gehele rit van anderhalf uur af
wie er aan hè rijden was. Maar we zijn er gekomen, we hebben wat koeien en honden ontweken en veel kuilen in de weg. Maar verder was het niet onaangenaam, Ik ben dus vanmorgen aangekomen in kampot,
de peper stad van de wereld! Het is een klein plaatsje. Ik kan hier lekker rondlopen en verschillende dingen Ondernemen. Er is veel natuur en er zijn ook tempels gemaakt in de bergen, die wil ik ook
gaan bezoeken. Als het morge droog is ga ik een scooter huren omgeving te verkennen. Verder heb ik kennis gemaakt met een Belgische dame, zij is met pensioen maar geeft hier Engelse les aan kinderen
van hè platteland. Verder bouwt ze hier huizen en slaat te waterputten, dus misschien kan ik haar oom ergens mee helpen. Kortom nieuwe ogen nieuwe impulsen!
De afgelopen 6 dagen heb ik mijn stekkie gevonden! Ik verblijf op Gu bay een klein ressort (beetje overdreven) op een van de laatste rustige plekken op ko chang. De sfeer is hier relaxt, en bijna
familiair. Veel van de backpackers komen terug naar deze plek. Er staan hier ongeveer 20 bungalows direct aan de zee en omdat de plek op de westkant van het eiland gesitueerd is, zijn de
zonsondergangen echt geweldig. Ik heb de eerst dagen niet veel gedaan. Lekker in de zon gelegen en bij geslapen. Omdat mijn lichaam een beetje lui werd heb ik een paar dagen geleden gezeekajakt met
Shauna een Amerikaanse vrouw die ik hier ontmoet heb en waar het heel goed mee klinkt. We zijn naar een onbewoond eiland gepeddeld en weer terug. Verder kan je in een dorpje verderop heerlijk eten.
Vooral verse vis. Gisteren heb ik een jungle trekking gedaan van 8 uur in de hitte. We hebben twee bergen van 600 en 700 m beklommen dwars door de jungle. Vermenigvuldig dit met hitte en de
luchtvochtigheid en je hebt het effect van bikram yoga. Om eerlijk te zijn was het iets te veel van het goede. Na 6 uur gelopen te hebben begonnen mijn benen erg moe te worden en toen moesten we nog
2 uur. Uiteindelijk moet je toch terug dus je hebt geen keuze. Wat ik er voorlas van geleerd heb is dat als Aziaten zeggen dat het een gevorderde tour is dat hiermee dan mee bedoeld wordt dat het
voor zeer ervaren mensen bedoeld is. Vandaag ga ik herstellen en neem op een massage. Verder ga ik mijn reis naar Cambodja voor de eerste twee dagen plannen. Morgen ochtend vertrek ik naar Cambodja
vanaf hier is het niet ver, maar het zal toch een dag in beslag nemen. Ben heel benieuwd en heb erg veel zin om weer nieuwe indrukken op te doen!
Nu in Bangkok verlaten heb kan ik echt zeggen dat ik met de dag gezonder wordt. Strik genomen begon het al in Bangkok, na die massage, het uren lange geloop en de fietstocht van 5 uur door Bangkok,
maar ik denk dat de smok en de uitlaatgassen toch een hoop schade hebben aangebracht. Dus het werd tijd voor frisse lucht! Gisteren ben ik aangekomen in Koh Chang een eiland vlak bij de cambodjaanse
grens in het zuid oosten van Thailand. Het is een groen eiland met veel mooie stranden. Toen ik gisteren aan kwam leek het er een stuk minder mooi voor mij uit te zien. Ik had van te voren een
bungalow geboekt, maar die was vol dus ik kreeg een andere bungalow. Het uitzicht dat ik had vanaf mijn terras was op 10 vuilniszakken! En van binnen was het ook niets. Ik heb binnen 10 minuten mijn
biezen gepakt en heb een lekker hotel geboekt. Gisteren avond koh chang een beetje verkend. Eerst een heerlijk visje op van de bbq. Daarna mijn favorieten dessert op. Een bananen pannenkoek. Die
bakken ze hier op straat. Het is heel simpel, maar lekker een pannenkoek gevuld met banaan. Lekker en gezond! Wat verder ook uitermate lekker is en gezond zijn de Thaise massages. Ja mam, volgens mij
kan mya daar nog een puntje aan zuigen. Dus dat houd ik er maar in. En wat me verder hier op de been houd zijn de verse vruchten en skakes. Denk aan een ananas, en dan nog zoeter! Morgen ga ik weer
verkassen, ik ga een stukje verder het eiland langs en hoop daar iets minder oude uitgezakte mannen, met daarnaast twee keer zo jonge Thaise dames te zien. Ik hoop dat ik vanuit mijn nieuwe stek het
eiland kan verkennen. Er schijnen mooie watervallen te zijn en je kan kajakken. Ow (niet om jullie jaloers te maken :-) ik vergeet wat te zeggen. Het is hier heerlijk weer, lekker zee briesje en zo'n
30 graden! Zet hem op daar he!
Gisteren lopend vanuit mijn hostel vertrokken richting de Ferry. Na ongeveer een half uur gelopen te hebben, en ik steeds vaker aangesproken werd door taxi's tuktuks en mensen op straat, werd me
duidelijk dat het lopen van punt A naar B niet erg gebruikelijk is. Je neemt hier een taxi, metro trein of boot. Met de Ferry ben ik naar Wat Pho gegaan een tempel complex waar ik al eerder ben
geweest met als hoogtepunt een liggende buddha Van 42 meter lang (foto's volgen). Daarna ben ik wederom te voet op zoek gegaan naar, volgens de lonely planet het beste nog origineel Thaise
restaurant, wat ook volgens de kaart redelijk in de buurt zou zijn. Nu ben ik er ook achter gekomen dat de kaart die gebruik niet op schaal is! Na een uur zoeken ben ik bij een Thaise moeder
aangeschoven, die samen met haat dochter een piep klein eet tentje runnen. En heb me daar laten verassen. Ik ben er nog niet helemaal achter wat ik gegeten heb. Maar het leek op een noodle soep met
groenten tofu en nog wat andere niet te definiëren ingrediënten. Na het eten werd me meteen duidelijk waarom te weinig mensen lopen in Bangkok, de blaren stonden namelijk op mijn voeten. Ik heb me
toen maar gelijk aangepast en ben ik de spits met de Tuktuk naar mijn hostel gebracht. In de loop van de avond ben ik naar een skybar geweest, deze keer niet naar sirocco maar naar veritigo. Een hele
mooie bar op de 53ste verdieping van een hotel. Jullie kunnen je misschien wel bij het uitzicht voorstellen? Ik kan je zeggen het uitzicht van het potlood is er niets bij! Ik heb daar een lekker glas
wijn gedronken ( ja het kan dus toch!) en heb daar genoten van het uitzicht. Even later sloten 3 Zwitserse reizigers bij mij aan, dus dat was enorm gezellig! Ik heb vandaag nog twee nachten bij
geboekt in het zelfde hostel, want het bevalt me hier wel. Vandaag ga ik Wat Arun ( denk dat het wel via Google te vinden is) bezoeken een andere tempel complex. De zon schijnt weer (gisteren was het
bewolkt) dus het zal wel warm zijn. Een zonnige groet vanuit Bangkok
Na er jaren van gedroomd te hebben, maanden van voorbereiding ben ik zondag op het vliegtuig gestapt om aan mijn reis van 6 maanden te beginnen, een heerlijk gevoel! Gisteren ben ik om 15.00 geland
in Bangkok en ik kon uiteindelijk mijn bagage om 16.15 ophalen nadat ik samen met een heleboel anderen ruim een uur voor de paspoort controle heb staan wachten. Iedereen weet natuurlijk hoe enorm
geduldig ik ben, maar toch heeft de wetenschap dat ik hier een half jaar zal zijn hele andere effecten op mijn geduld. Uiteindelijk heb ik aan het eind van de middag ingecheckt in mijn hostel, waar
ik een prima kamer heb met airco, een absolute must! Ik heb de omgeving even verkend en ben een stuk door China Town gelopen (daar zit ik vlak bij). Echt geweldig om te zien. Iedereen eet op straat,
de geuren en de mensen je waant je gelijk in een andere wereld. Ik heb een tentje opgezocht die tjok vol zat met Chinezen. Aan het geluid te horen was het eten lekker (boeren spugen en met open mond
eten) dus heb ik een tafel genomen. Echt gek en leuk om als enige blonde in zo'n tentje te zitten je verstaat echt niets. Ik heb heerlijk gegeten en ben toen lekker naar mijn bed gegaan.
Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de
rechter kolom.
Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!
